زندگینامه محمد جواد ظریف و همسرش
محمد جواد ظریف متولد شهر تهران و وزیر امور خارجه ایران در دولتهای یازدهم و دوازدهم است. در مورد او بیشتر بدانید
- نام کامل: محمدجواد ظریف
- سال تولد: 1338
- محل تولد: تهران
- تحصیلات:دکترای حقوق و روابط بینالملل
- سمت فعلی: –
- همسر: مریم ایمانیه
- فرزندان: یک دختر و یک پسر
زندگینامه محمدجواد ظریف
محمدجواد ظریف در ۱۷ دیماه ۱۳۳۸ در خانوادهای از سطح بالای جامعه در شهر تهران به دنیا آمد. مادر وی دختر حاج میرزاعلی نقی کاشانی از تجار به نام تهران و پدرش از تجار بزرگ اصفهان بود.
دوران کودکی
در زمان کودکی، در خانهای در محدوده خیابان کاشان و خیابان کمالی (پشت باغ شاه) زندگی میکردند. در ششسالگی، چند ماهی به اصفهان رفتند و دوباره به تهران بازگشتند و دوران دبستان خود را در دبستان علوی تمام کرد. وی بامطالعهی آثار علی شریعتی و آیتالله طالقانی با اسلام انقلابی آشنا شد.
دوران تحصیل
ظریف که در سال ۱۳۵۵ و با ویزای دانشجویی راهی آمریکا شد، در سال ۱۳۶۷ دکترای مطالعات بین الملل خود را از دانشگاه دنور کلرادو گرفت. ظریف مقطع کارشناسی ارشد خود را نیز در حوزه روابط بین الملل و در دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو به پایان برد.
ازدواج و همسر جواد ظریف
ظریف در تابستان 1358 از طریق خواهرش با مریم ایمانیه آشنا شد. آنها در ایران با هم ازدواج کردند، اما پس از آن به نیویورک نقل مکان نمودند.
مریم ایمانیه فارغالتحصیل رشته تغذیه است و به مدت ۱۰ سال شاگرد محمد اسماعیل دولابی، عارف و واعظ مشهور، بوده است و گاهی برای شرکت و سخنرانی در همایشهای عرفانی و مولانا پژوهی به نقاط مختلف آمریکا، اروپا، هند و ژاپن سفر میکند. مریم ایمانیه رئیس انجمن بانوان دیپلماتهای وزارت امور خارجه ایران و همسر محمدجواد ظریف است.
فرزندان جواد ظریف
ظریف دو فرزند دختر و پسر دارد که در آمریکا متولد شدهاند. پسر وی (مهدی) مهندسی برق خوانده و دارای فوق لیسانس مدیریت است و دخترش (مهسا) نیز دارای مهندسی معماری داخلی است. هر دو فرزند وی ازدواج کردهاند.
وی دارای دو نوه از فرزندان خود میباشد. تاکنون اطلاعاتی در خصوص دامادهای ظریف منتشر نشده است.
سوابق کاری محمد جواد ظریف
سوابق ظریف از ابتدا تا کنون
- او سالهای ۵۷ تا ۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود. پس از آن تا سال۶۱ مشاور سیاسی، رایزنی و کارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل را تجربه کرده است. ظریف همچنین سالهای ۶۷ و ۶۸ مشاور علی اکبر ولایتی، وزیر خارجه وقت بوده است.
- وی سال ۶۸ تا ۷۱ سفیر و معاون نماینده دایم نمایندگی در سازمان ملل شد و با پایان ماموریتش در سازمان ملل، ۱۰ سال معاونت حقوقی و بینالمللی وزارت امور خارجه را برعهده داشت.
- از ۸۱ تا ۸۶ برای باربه عنوان سفیر ایران در سازمان ملل، جواد ظریف مسئولیت نمایندگی دائم ایران در این سازمان را بر عهده گرفت و به نیویورک اعزام شد.
ظریف پس از آن که به عنوان دستیار ارشد وزیر امور خارجه خدمت میکرد، به دانشگاه آزاد رفت و به عنوان معاون بینالملل دانشگاه آزاد اسلامی فعالیت کرد.
وی همچنین در مجامع بینالمللی مسوولیتهای مختلفی را بر عهده داشت. او به عنوان رییس کمیته حقوقی مجمع عمومی چهل و هفتم سازمان ملل در نیویورک و همچنین ریاست کمیته نگارش اجلاس حقوق بشر آسیایی در بانکوک انجام داد. علاوه بر این، ظریف در انجام وظایف مختلفی از جمله ریاست اجلاسها و نشستهای متعدد، مانند کمیتههایی برای حل اختلافات، حقوق بشر، فرهنگی و امنیتی در سازمان ملل متحد مشغول بود.
زریف همچنین در دولت یازدهم و دوازدهم به عنوان وزیر امور خارجه خدمت کرد.
همچنین طی مذاکرات هستهای، ظریف نقش مهمی را ایفا کرد. او در مذاکرات با کشورهای اروپایی و گروه 5+1 حضور داشته و پس از امضای توافق برجام، این توافق را با ملی شدن صنعت نفت مقایسه کرد.
در نهایت، در روز میلاد حضرت زهرا (س)، جواد ظریف از سمت وزارت امور خارجه ایران استعفاء داد. او در پیامی از تمامی مردم و مسئولین ایران تشکر کرد و از عدم توانایی برای ادامه خدمتهایش پوزش خواهی کرد.
رئیس جمهور علیه استعفای جواد ظريف
رئیس جمهور در یک نامه با مخالفتش با استعفای وزیر امور خارجه، گفت: من شما را یک فرد امین، غیور، شجاع و متدین میشناسم که در مقابل فشارهای آمریکا ایستاده است. استعفای شما برای کشور منافع ندارد و من با آن مخالفم.
پس از این اعلام مخالفت، جواد ظریف به استقبال نخست وزیر ارمنستان رفت و پایان داد به گمانهزنیهای انجام شده درباره استعفایش.
تحریم جواد ظریف
در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۹، وزارت خزانهداری آمریکا جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران را در فهرست تحریمهای خود قرار داد.
حمایت از مسعود پزشکیان
بعد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در تیرماه ۱۴۰۳، جواد ظریف یک کمپین حمایتی برای مسعود پزشکیان راه انداخت و از همه ایرانیان درخواست کمک به او را داشت. پزشکیان با دریافت بیشتر آراء، به مقام ریاست جمهوری ایران رسید.